KIEJSI NA DOLE

(Józef Ondrusz - ŚLĄSKIE OPOWIEŚCI LUDOWE)

Kiejsi za synka straszniech wystoł na dole. Ta robota, ta robota! Było tam tak nisko, że nikiedy ani z karami nie szło podjechać. A było tam trzeba karować! W takim niskim jeździłech tak jakich sto siedymdziesiónt metrów.

To sie dało szerke na siebie, głowe miyndzy ty kary, szło sie po kolanach, a cisło sie ty kary przed sobóm. To była jazda! Za szychtech wywióz sztyry albo piyńć wozów, a na jedyn wóz było trzeba jechać siedym razy!

Po taki szychcie, toch był tak zmordowany, że tego ani opowiedzieć nie idzie. Siednyłech przi piecu i siedzioł.

W jednym miejscuch karowoł z upadu. Było też tam tak nisko, jakich osiymdziesiónt cyntimetrów, a było tam strasznie moc wody. Jagech przijechoł do przodku, to było trzeba naprzód wode wykarować, a potym sie dziepro chytać wynglo. Lónty tam stela, to my ani nie brali na wyrch, bo były mokre. Na drugóm szychte było trzeba oblyc mokre, bo nie uschły.

Opowiedział Jan Konieczny z Karwiny 2.

A jak czymu nierozumisz tak tu je słownik



E-mail: Roman Malczyk



Karwina po naszymu